Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο «σοσιαλισμός του 21ου αιώνα»

Πηγή: Ριζοσπάστης 6/1/13

«Ο "άλλος κόσμος" που "είναι εφικτός" είναι ο "κόσμος" του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία. Είναι ο "κόσμος" όπου όντως ο "άνθρωπος" και οι ανάγκες του είναι "πάνω από τα κέρδη"... Για μας ο σοσιαλισμός δεν εξαντλείται κατά κανέναν τρόπο στα παραπάνω. Ετσι, παράλληλα με την πολιτική του δράση, ο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ είναι υποχρεωμένος να πρωτοστατήσει ώστε να ξεκινήσει και να αναπτυχθεί ενεργά, με τα κατάλληλα μέσα και σε κάθε αρμόδιο πλαίσιο, η διεξοδική συζήτηση για τα μεγάλα ζητήματα που τίθενται σε σχέση με την κριτική του καπιταλισμού και το αίτημα για έναν σοσιαλισμό του 21ου αιώνα...

Χωρίς Εσένα Γρανάζι Δε Γυρνά

Γιώργος Σαρρής : Χωρίς Εσένα Γρανάζι Δε Γυρνά

 

Τα πρώτα χρόνια της Πολυτεχνικής εκπαίδευσης part 1

Τα πρώτα χρόνια της Πολυτεχνικής εκπαίδευσης –

Το σύστημα εκπαίδευσης στην ΕΣΣΔ την περίοδο 1917-1936

 “Το σχολείο είναι καλό μόνο όταν έχει συνειδητοποιήσει

τους βασικούς νόμους με τους οποίους ζει ο λαός” Λ. Τολστόι

Εισαγωγή

  Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε το σύστημα εκπαίδευσης που εφαρμόστηκε μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση στην ΕΣΣΔ. Το παρόν άρθρο δεν είναι “ουδέτερο”, αλλά γράφεται από την σκοπιά της, διαμέσου της κριτικής εξέτασης και παρουσίασης των βασικών πτυχών του σοσιαλιστικού εγχειρήματος στην παιδεία, συμβολής στην διαμόρφωση της πρότασης της νέας σοσιαλιστικής παιδείας του μέλλοντος.

Τα πρώτα χρόνια της Πολυτεχνικής εκπαίδευσης part 2

Η παιδεία στην ΕΣΣΔ μετά τον Οκτώβρη

  Φτάνοντας στο κυρίως θέμα, αξίζει να σημειώσουμε ότι τα πρώτα χρόνια που ακολούθησαν την Οκτωβριανή Επανάσταση χαρακτηρίζονται από πολύ μεγάλες δυσκολίες όσων αφορά την εκπαίδευση. Η εκπαίδευση στην τσαρική Ρωσία, ήταν αρκετά καλά προσαρμοσμένη στις ανάγκες των ανώτερων τάξεων. Περίπου τα 4/5 των παιδιών και των εφήβων δεν μπορούσαν να φοιτήσουν ούτε στα δημοτικά σχολεία⁴⁷.  Η τσαρική Ρωσία με πληθυσμό 175 εκατομμυρίων, είχε 9,5 εκατομμύρια μαθητές στο δημοτικό, 900.000 στο γυμνάσιο, και 90.000 φοιτητές στο Πανεπιστήμιο⁴⁸.Μαζί τα διάφορα κολέγια και τα πανεπιστήμια είχαν 112.000 φοιτητές, από τους οποίους το 35% ήταν τα παιδιά των ευγενών και κυβερνητικών υπάλληλων, 10,3% παιδιά κληρικών, 11% μεγαλοεπιχειρηματιών, 14,5% πλούσιων αγροτών. Έτσι το 70,8% άνηκε στις κυρίαρχες τάξεις⁴⁹. Την ίδια στιγμή το 73,6% του πληθυσμού αποτελούνταν από αναλφάβητους, και οι μη ρωσικές εθνικότητες με σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού τους χωρίς να γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση (μόλις το 2% των Κοζάκων και Ουζμπέκων ήξερε γραφή και ανάγνωση). Μονάχα 1,4 εκατομμύριο σ’ έναν πληθυσμό 125,6 εκ. ενήλικων κατοίκων είχε εκπαίδευση πάνω από τη στοιχειώδη⁵⁰. Επιπλέον, σε μια κυρίως αγροτική χώρα, η πλειοψηφία του παλιού εργατικού προσωπικού είχε χάσει την ζωή του είτε στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, είτε στον εμφύλιο που ακολούθησε τον Οκτώβρη.

Τα πρώτα χρόνια της Πολυτεχνικής εκπαίδευσης part 3

Η περίοδος της ΝΕΠ - βασικές αρχές του πολυτεχνικού σχολείου

Το σύστημα της εκπαίδευσης λοιπόν θα έπρεπε να αλλάξει, και να δημιουργηθεί το μοντέλο που αποτελεί την βάση του πολυτεχνικού σχολείου. Έτσι πιο οργανωμένο τρόπο πλέον, το 1920 στο 8ο συνέδριο του μπολσεβίκικου κόμματος θα υιοθετήσει την θέση για πολυτεχνική εκπαίδευση. Πως θα μορφώσουν έναν άνθρωπο, και ποιος είναι μορφωμένος;

Η ταξική θέση στην κοινωνική συνείδηση: αντινομίες της συνδικαλιστικής δράσης των πανεπιστημιακών

Πηγή:Ριζοσπάστης

Η ταξική θέση στην κοινωνική συνείδηση: αντινομίες της συνδικαλιστικής δράσης των πανεπιστημιακών

Η απεργία σε θολό πολιτικό τοπίο

Ο βαθμός συμμετοχής σε μια απεργία, πόσο μάλλον σε μια απεργία διαρκείας, όπως αυτή του συλλόγου διδασκόντων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, δείχνει το βαθμό συνειδητοποίησης ενός επαγγελματικού κλάδου αλλά και το βάθος των αιτημάτων που μπορεί να θέσει. Συνάρτηση αυτών των παραγόντων είναι και το μέσο αγώνα που θα επιλέξει κανείς. Το να θέτεις όλα τα αιτήματα χωρίς μια συμπαγή απεργιακή βάση, σε καθιστά αν μη τι άλλο αναξιόπιστο. Εδώ είναι εμφανής η αναντιστοιχία, καθώς από τη μια έχουμε μια ισχνή κοινωνική βάση (μέρος των πανεπιστημιακών), και από την άλλη την επιλογή ενός δυναμικού μέσου που η χρησιμοποίησή του θα μπορούσε να στηρίξει αιτήματα που αφορούν ολόκληρη την ακαδημαϊκή κοινότητα αν όχι ολόκληρη την κοινωνία. Και πραγματικά ενώ στην αρχή τα αιτήματα διακρίνονταν για τον μαξιμαλιστικό τους χαρακτήρα (κατάργηση του μνημονίου, υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου, κατάργηση των νόμων για τα συμβούλια διοίκησης, μισθολογικά, θέσεις συμβασιούχων διδασκόντων κ.λπ.), συνεπώς θα μπορούσε σ' αυτό το επίπεδο να δικαιολογηθεί η επιλογή του μέσου, η διατήρηση και μόνο των θέσεων συμβασιούχων διδασκόντων (ΠΔ 407/80) οδήγησε τελικά -με δεδομένη την περιορισμένη συμπαράσταση των φοιτητών και των άλλων εργαζομένων- στην αναδίπλωση και στην αναστολή της απεργίας. Πέρα από την αναντιστοιχία απεργιακής βάσης και μέσου, καταδείχτηκε επίσης η ανυπαρξία ενός σαφούς πολιτικού πλαισίου για να «σηκώσει» αιτήματα που ξεφεύγουν από τα στενά αιτήματα ενός επαγγελματικού κλάδου και να συμβάλλει κατ' αυτόν τον τρόπο στη σύμπτυξη των αναγκαίων συμμαχιών.

Cuba's literacy program a success for Aboriginal community

Saturday, September 29, 2012

By Fred Fuentes

Cuban literacy Chala with Aboriginal students in Wilcannia.

Sixteen Aboriginal adults in the remote New South Wales town of Wilcannia are the first graduates of a groundbreaking trial literacy program that would not have been possible without the help of a tiny Caribbean nation — Cuba.

At the beginning of this year, Cuban educator Jose Chala Leblanch arrived in Wilcannia to help establish the literacy program based on the world-famous “Yes, I Can” teaching method developed by Cuba.